It start when, ade la Pakcik ni nak pi solat subuh; pastu kan gelap, ye la kat kg mesti la x dek lampu. Pastu 'on the way to surau' si Pakcik nih terjatuh, pastu dier pi balik n tuka baju, pastu dier pi la balik [nak pi surau] pastu jatuh lg, pastu balik umah tuka baju lg, pastu bile si Pakcik ni 'on the way' to surau' dier ternampak sorang hambe allah pegang obor.pastu si hambe allah ni tawarkan diri la nak bawak si Pakcik ni pi surau. Bila dah sampai surau, si Pakcik ni ajak la si hambe ALLAh ni masuk..
Pakcik: masuk la nak ke surau
Hamba ALLAH: saya tidak boleh masuk
PakCik: Kenapa?
Hamba ALLH: sebab saya syaitan.
Pakcik: ...?...
Hamba Allah: sebenarnya saya lah 'HAMBA' yang menolak Pakcik 2 kali waktu pakcik 'on the way' to surau. 1st time bile pakcik jatuh n balik umah tuka baju, ALLAH ampunkan semua dosa pakcik.Kali kedua pakcik jatuh n balik umah tuka baju, ALLAH ampunkan dosa penghuni umah pakcik, dan saya tidak mahu pakcik jatuh kali ketiga kerana saya tidak mahu ALLAH mengampunkan dosa orang kampung ini.
Betapa Syaitan ingin membawa anak adam ke neraka bersama samanya..
Nauzubillahiminzalik~
5 Ucap-ucapan untuk izzah:
citer ni citer zmn sahabat x silap...
hermm,,
aku x pna plak dgr cite ni..
huhuh~ zaman sahabat mean zaman khulafa' arrasyidin la kan
best cite nih..style..
copy cat-eh
tp x pe lah at least hg tuka sikit2 :P
Izzat: cite ni bukan saje style.,malah berpengajaran (skematik)
Iffah: yess! kalu hg x kasi pn akak still nk copy! yeay me
Post a Comment